ἀνερεύγω
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
throw up, disgorge, ἀνήρῠγεν ἀτμόν (aor. 2) Nonn. D. 1.239; ἰωήν ib.485:—Pass., discharge itself, of a river, Arist.Mu.392b16, A.R.2.744.
Spanish (DGE)
1 tr. vomitar, devolver τὰ σιτία Hp.Salubr.7, τι τᾶς χολᾶς Men.Asp.451, ἀτμόν Nonn.D.1.239, ἰωήν Nonn.D.1.485
•fig. proferir ὀμφαίης ἀνερεύγετο θέσφατον ἠχοῦς Nonn.D.6.89.
2 intr. en v. med. desembocar ποταμοὶ ἀνερευγόμενοι εἰς θάλασσαν Arist.Mu.392b16, cf. A.R.2.744.
German (Pape)
[Seite 226] ausspeien, hervorstoßen, αὐδὴν ἀνήρυγεν Nonn. – Med., sich ergießen, von Flüssen, Arist. mund. 3, 1; Ap. Rh. 2, 749.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνερεύγω: ἀναπέμπω, ἐκβάλλω διὰ τοῦ στόματος, ἀνήρῠγεν ἀτμὸν (ἀόρ. β΄) Νόνν. Δ. 1. 239· ἰωὴν αὐτόθι 485: - Μέσ., ἐπὶ ποταμῶν, ἐκβάλλω, χύνομαι, [ποταμοῖς] ἀνερευγομένοις εἰς θάλασσαν Ἀριστ. π. Κόσμ. 3. 1· ἀνερεύγεται εἰς ἅλα βάλλων Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 746.
Greek Monolingual
ἀνερεύγω (Α)
1. εξεμώ, ξερνώ
2. μέσ. (για ποταμούς) εκβάλλω, χύνομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν(α)- + ερεύγω, του ερεύγομαι (Ι) «κάνω εμετό, εκβάλλω»].
