ἔντραχυς
From LSJ
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
English (LSJ)
εια, υ, A somewhat rough, Dsc.5.159. II of music, somewhat harsh, S.E.M.6.50.
Spanish (DGE)
-υ
áspero ἡ Μηλία (γῆ) Dsc.5.159.1, ἐντραχεῖ λίθῳ l. antigua a Pi.O.8.55 en Sch.Pi.O.8.70-77A.
•en cont. mús. áspero, tosco, duro τὸ διάτονον ἔντραχυ καὶ ὑπάγροικον S.E.M.6.50.
Greek (Liddell-Scott)
ἔντρᾱχυς: υ, τραχύς πως, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 6. 50, Διοσκ. 5. 180.
German (Pape)
[ᾱ], ὁ, etwas rauh, Diosc., Sext.Emp. adv. math. 6.50 neutr. ἔντραχυ.
