διάστατος
From LSJ
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
distendu ; étendu dans l'espace.
Étymologie: διΐστημι.
German (Pape)
voneinander stehend, getrennt, Plut.; dah. veruneinigt, verwirrt; τὴν πόλιν βοῶν ποιείτω διάστατον Menand. bei Harp.
Russian (Dvoretsky)
διάστᾰτος:
1 протяженный: τριχῆ δ. Plut., Diog. L. имеющий три измерения;
2 охваченный раздором (τὴν πόλιν διάστατον ποιεῖν Men.).
Greek (Liddell-Scott)
διάστᾰτος: -όν, διεστώς, διηρημένος, τὴν πόλιν βοῶν ποιείτω διάστατον Μένανδ. Χήρ. 2.
Greek Monolingual
διάστατος, -ον (Α)
φρ. «πόλιν διάστατον» — πόλη της οποίας οι πολίτες βρίσκονται σε διάσταση, διχόνοια.
