κυρτευτής
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
German (Pape)
[Seite 1537] ὁ, = Vorigem, Qu. Maec. 5 (VI, 230).
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
pêcheur à la nasse.
Étymologie: κύρτη.
