δυσυπομόνητος
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
ον,
A hard to abide, Ph.2.287,432, Sor.1.80.
German (Pape)
[Seite 689] schwer auszuhalten, Philo.
Greek (Liddell-Scott)
δυσυπομόνητος: -ον, δυσκόλως ὑπομενόμενος, ἐπιτάγματα, ἀλγηδόνες Φίλων 2. 287, κτλ.
