ἑρμίς
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
German (Pape)
[Seite 1033] od. ἑρμίν, ῖνος, ὁ (vgl. ἕρμα), Stütze, Bettpfoste; ἑρμῖσιν Od. 8, 278; ἑρμῖν' ἀσκήσας Odyss. 23, 198, alte Lesart ἑρμῆν ἀσκήσας, s. Scholl. und vgl. Apollon. Lex. Hom. ed. Bekk. p. 77, 4; Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 152.
French (Bailly abrégé)
(ὁ) :
acc. -ῖνα, dat. pl. -ῖσι;
pied de lit.
Étymologie: ἕρμα.
Greek Monotonic
ἑρμίς: ή -ίν, -ῖνος, ὁ, δοτ. πληθ. ἑρμῖσι, πόδι κρεβατιού, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ἑρμίς: ῖνος ὁ (только acc. sing. ἑρμῖνα и dat. pl. ἑρμῖσι) подпорка (ножка) кровати Hom.
Middle Liddell
a bedpost, Od.
Translations
bedpost
Czech: sloupek postele; German: Bettpfosten; Greek: στύλος κρεβατιού, κολόνα κρεβατιού; Ancient Greek: ἑρμίς, ἑρμίν; Hungarian: ágyláb; Latin: fulcrum
