ἀλογίστως
From LSJ
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
English (Woodhouse)
(see also: ἀλόγιστος) imprudently, rashly, unreasoningly
French (Bailly abrégé)
adv.
sans réflexion, sans raison.
Étymologie: ἀλόγιστος.
Russian (Dvoretsky)
ἀλογίστως: безрассудно, неразумно (ποιῆσαι Lys.; τιμωρεῖσθαι Plat.; τὸν ἴδιον βίον δαπανᾶν Men.; τολμηρὸς ἐν τοῖς πολεμικοῖς Plut.): ἀ. ἐπὶ πλέον τι αὑτὸν δοξάζειν Thuc. возомнить о себе до потери рассудка.
Lexicon Thucydideum
inconsulte, thoughtlessly, 1.37.1, 3.45.6.
