σκοτόμαινα
From LSJ
κρεῖττον εἶναι φιλοσόφως ἀποθανεῖν ἢ ἀφιλοσόφως ζῆν → that it is better to die in manner befitting a philosopher than to live unphilosophically
English (LSJ)
ἡ,= σκοτομήνη, AP13.12 (Hegesipp.): metaph., Aristid.Or.22(19).11: Att. acc. to Hsch.
German (Pape)
[Seite 905] ἡ, att. = σκοτομήνη, Hegesipp. 6 (XIII, 12); Lob. Phryn. p. 499.
Greek (Liddell-Scott)
σκοτόμαινα: ἡ, = σκοτομήνη, Ἀνθ. Π. 13. 12, Χρησμ. Σιβ. 5. 479· καθόλου, σκότος, Γρηγ. Ναζ.· - πρβλ. Φρύνιχ. 499· «βαθεῖα νὺξ» Ἡσύχ.