ἄσκιος

English (LSJ)

α, ον,

   A unshaded, ὄρεα Pi.N.6.45 (v.l. δασκίοις) ; αὐγή, ἀκτῖνες, Ph.1.485,579.    II shadowless, Theopomp.Hist.313, Cleom.1.10, Str.17.1.48, Hld.9.22.    III = ἀσκίαστος 11, Zos.Alch.p.183 B.    IV (ἀ- intens.) dull, of colour, Thphr.Sens.78.    2 ἄσκιος ὕλη· ἡ δασεῖα ὕλη, Hsch.

German (Pape)

[Seite 371] (σκία), 1) schattenlos, Pol. 16, 12. – 2) mit α euphon., schattig, ὄρεα Pind. N. 6, 45; Strab. XVII, 817.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans ombre.
Étymologie: ἀ, σκιά.