κάραγος
From LSJ
οὐ γὰρ εἰς περιουσίαν ἐπράττετ' αὐτοῖς τὰ τῆς πόλεως → for selfish greed had no place in their statesmanship
English (LSJ)
ο τραχὺς ψόφος, οἷον πρι<όντ>ων, Hsch. καραδάλη· ἀρμενοθήκη, Id.
German (Pape)
[Seite 1325] ὁ, ein scharfer, greller Ton, wie der Sägen, Hesych.
Greek Monolingual
κάραγος, ὁ (Α)
τραχύς ήχος σαν πριόνισμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Συνδέεται κατά πάσαν πιθανότητα με τα κράζω, κέκραγα (πρβλ. ταραχή, τάραχος: τέτρηχα)].
