περιαυγής
From LSJ
αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death
English (LSJ)
ές,
A beaming round about, τὸ π. τῶν ἀκτίνων Ph.1.570: Sup., -έστατον φέγγος ἀρετῆς ib.443; ἔποψις Metop. ap. Stob.3.1.115.
German (Pape)
[Seite 569] ές, umglänzt, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
περιαυγής: -ές, (αὐγὴ) ὁ περιλάμπων, τὸ π. τῶν ἀκτίνων Φίλων Ι. 631 ἔποψις Θεάγης ἐν Gale Opusc. σ. 684. ΙΙ. ὁ ὁλόγυρα πεφωτισμένος, φωτεινός· οὕτω περίαυγος, ον, Ἀριστ. π. Κόσμ. 4. 22 - πρβλ. περιαγής.
Greek Monolingual
-ές, ΝΑ
1. αυτός που φωτίζει ολόγυρα
2. αυτός που φωτίζεται από παντού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -αυγής (< αὐγή), πρβλ. δι-αυγής].
