χαλκωρυχεῖον

English (LSJ)

τό,

   A copper-mine, Thphr.Lap.25, Str.17.2.2, Plu. 2.659c, better written χαλκωρῠχ-ρύχιον, as in PPetr.3p.320 (iii B. C.), Str. l. c. (v. l.), Plu. l. c. (codd.).

German (Pape)

[Seite 1332] τό, Kupfergrube, Kupferbergwerk, Strab. XVII.

Greek (Liddell-Scott)

χαλκωρῠχεῖον: τό, μεταλλεῖον χαλκοῦ, Θεοφρ. π. Λιθ. 25 κἑξ., Στράβ. 821, Πλούτ. 2. 659C συχνάκις φέρεται πλημμελῶς χαλκωρύχιον.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
mine de cuivre.
Étymologie: χαλκός, ὀρύσσω.