ὀλοφυρμός

English (LSJ)

ὁ,

   A lamentation, Ar.V.390, Th.3.67,7.71, Pl.Ax. 368b.

German (Pape)

[Seite 327] ὁ, das Wehklagen, Jammern, das Klagegeschrei; Ar. Vesp. 390; Thuc. 3, 67 u. öfter; plur. neben δάκρυα, Plat. Ax. 368 b; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρῆνος, ὀδυρμός, Ἀριστοφ. Σφ. 390, Θουκ. 3. 67., 7. 71, Πλάτ.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
lamentation.
Étymologie: ὀλοφύρομαι.