κακομέλετος

English (LSJ)

ον, (μελέτη)

   A busied with evil, full of evil augury, κ. ἰά A.Pers. 937 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1301] ἰά, Aesch. Pers. 936, nach Schol. θρῆνον ἀμελῆ καὶ ἄμουσον ἔχουσα, Unglück singend, von μέλος od. μελετάω.

Greek (Liddell-Scott)

κακομέλετος: -ον, (μελέτη, οὐχὶ ἐκ τοῦ μέλος) πλήρης κακῶν οἰωνῶν, κακομέλετον ἰὰν Μαριανδυνοῦ θρηνητῆρος Αἰσχύλ. Πέρσ. 936, ἴδε Ἡσύχ. ἐν λ. Μαριανδυνὸς θρῆνος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui chante des malheurs.
Étymologie: κακός, μελέτη.