δυσμήχανος
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
English (LSJ)
ον,
A hard to effect, Epimen. ap. D.L.1.113; difficult, Ἀρχύτεω δυσμήχανα ἔργα κυλίνδρων Eratosth.Fr.35.7; prob. f.l. for δύσμαχον, J.BJ4.1.2. II Act., at a loss, πρός τι Them.Or. 10.137b. III devising ill, Nonn.D.44.210; δόλος ib.35.273; also, ill-devised, wicked, ἔργον Opp.H.3.404.
German (Pape)
[Seite 684] 1) schwer auszuführen, schwierig; δ. ἔργον ἀνύσσαι Opp. H. 3, 404, u. a. Sp. – 2) bei Themist. = der sich nicht zu rathen weiß, rathlos, πρός τι.
Greek (Liddell-Scott)
δυσμήχᾰνος: -ον, δυσκατόρθωτος, δυσεκτέλεστος, Ἐπιμεν. παρὰ Διογ. Λ. 1. 113, Ὀππ. Ἁλ. 3. 404. ΙΙ. ἐνεργ., ἐν ἀπορίᾳ εὑρισκόμενος, ἀπορῶν, Θεμιστλ 137Β.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 difficile à accomplir;
2 embarrassé, dépourvu de ressources.
Étymologie: δυσ-, μηχανή.
