δυσβάϋκτος

βορβόρῳ δ' ὕδωρ λαμπρὸν μιαίνων οὔποθ' εὑρήσεις ποτόν → once limpid waters are stained with mud, you'll never find a drink

German (Pape)

[Seite 677] sehr jammernd; Aesch. Pers. 566; aber 1026 u. 1030 ist δύσβατος αἶα vorzuziehen, zum Unglücke betreten.

δυσβάϋκτος: -ον, λίαν θρηνῶν, Αἰσχύλ. Πέρσ. 574.

ος, ον :
qui pousse des cris lamentables.
Étymologie: δυσ-, βαΰζω.