ἀποθέω

Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt

Menander, Monostichoi, 108

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἀποθέω	Medium diacritics: ἀποθέω	Low diacritics: αποθέω	Capitals: ΑΠΟΘΕΩ
Transliteration A: apothéō	Transliteration B: apotheō	Transliteration C: apotheo	Beta Code: a)poqe/w

English (LSJ)

A run away, Hdt.8.56, X.Cyr.7.5.40.

[Seite 303] (s. θέω), weglaufen, Her. 8, 56; Xen. Cyr. 7, 5, 40.

ἀποθέω: μέλλ. -θεύσομαι, ἀποτρέχω, Ἡρόδ. 8. 56, Ξεν. Κύρ. 7. 5, 40.

s’éloigner en courant.
Étymologie: ἀπό, θέω.

• Morfología: [fut. ἀποθεύσομαι Hdt.8.56]
huir ἱστία ἀείροντο ὡς ἀποθευσόμενοι Hdt.l.c., ᾤχοντο ἀποθέοντες X.Cyr.7.5.40.