βδελύττομαι
From LSJ
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
French (Bailly abrégé)
att.
f. βδελύξομαι, ao. ἐβδελύχθην, postér. ἐβδελυξάμην;
1 éprouver du dégoût;
2 éprouver de l'horreur pour, acc..
Étymologie: cf. βδέω.
