βρυασμός

English (LSJ)

ὁ,

   A voluptuousness, Plu.2.1107a. β<ρ>υατά· βεβυσμένα αὕτη, Hsch.

German (Pape)

[Seite 465] ὁ, die ausgelassene Freude, Plut. Non posse s. v. sec. Epic. 30.

Greek (Liddell-Scott)

βρυασμός: ὁ, τὸ βρυάζειν, εὐφροσύνη, τέρψις, Πλούτ. 2.1107Α.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
volupté.
Étymologie: βρυάζω.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ

• Alolema(s): βρυαθμός Hsch.
placer, deleite τίνα γὰρ εὐφροσύνην ἢ ἀπόλαυσιν καὶ βρυασμὸν οὐκ ἂν ἐκκρούσειε ...; Plu.2.1107, cf. Hsch.