πηλουργός

English (LSJ)

όν,

   A working in clay, of bees, Lyr.Alex.Adesp. 7.16: Subst. π., ὁ, LXXWi.15.7, Luc.Prom.Es2, PKlein.Form.63 (vi A. D.).

German (Pape)

[Seite 610] in Thon, Lehm arbeitend, Sp., wie Luc. Prom. 2.

Greek (Liddell-Scott)

πηλουργός: -όν, (*ἔργω) ὁ τὸν πηλὸν κατεργαζόμενος, Λουκ. Προμ. 2, Ἑβδ. (Σοφ. Σολομ. ΙΕ΄, 7)· ― πηλουργέω, κατεργάζομαι τὸν πηλόν, Ἐκκλ.· ― πηλουργίᾱ, Ἰωνικ. πηλοεργίη, ἡ, Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 6, Ἐπιφάν. τ. 1, σ. 8Α.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
potier, propr. qui travaille l’argile.
Étymologie: πηλός, ἔργον.

Greek Monotonic

πηλουργός: -όν (*ἔργω), αυτός που δουλεύει με πηλό, σε Λουκ.