κητεία
From LSJ
ἅλμην πιόντες ἐξαπῆλθον τοῦ βίου → they drank seawater and departed from life
English (LSJ)
ἡ,
A fishing for large fish, esp. the tunny, Ael.NA13.16. 2 the place where it is carried on, Str.5.4.4 (pl., Ath.7.283c (pl.).
German (Pape)
[Seite 1435] ἡ, das Fangen großer Meerfische, bes. der Thunfische, u. der Ort, wo sie gefangen werden; Ath. VII, 283 c; Strab. V, 243. S. auch κητία.
Greek (Liddell-Scott)
κητεία: ἡ, ἡ ἄγρα μεγάλων ἰχθύων, ἰδίως θύννων, Ἀθήν. 283C, Αἰλ. π. Ζ. 13. 16. 2) τὸ μέρος ἔνθα ἀγρεύονται, Στράβ. 243.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
pêche au thon.
Étymologie: κῆτος.
