φιλοπευθής
From LSJ
εἰς πέλαγος σπέρµα βαλεῖν καὶ γράµµατα γράψαι ἀµφότερος µόχθος τε κενὸς καὶ πρᾶξις ἄκαρπος → throwing seeds and writing letters at sea are both a vain and fruitless endeavor
English (LSJ)
ές,
A fond of inquiring, curious, φύσει φ. ἄνθρωπος S.E.M.1.42; τὸ φ. Plu.2.515f.
German (Pape)
[Seite 1283] ές, gern, oft fragend, fraglustig, neugierig; S. Emp. adv. gramm. 42; Nonn.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοπευθής: -ές, ὁ ἀγαπῶν νὰ ἐρωτᾷ, περίεργος, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 1. 42· τὸ φ. Πλούτ. 2. 515F.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui aime à savoir ou à questionner, curieux ; τὸ φιλοπευθές la curiosité.
Étymologie: φίλος, πυνθάνομαι.
Greek Monolingual
-ές, ΜΑ
1. αυτός που του αρέσει να ρωτά
2. (κατ' επέκτ.) φιλομαθής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -πευθής (< πεύθω «πληροφορούμαι»), πρβλ. νεο-πευθής].
