παραιρέω

From LSJ
Revision as of 19:12, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_6b)

Θυσία μεγίστη τῷ θεῷ τό γ' εὐσεβεῖν → Pietate maius nil offertur numini → Das größte Opfer für den Gott ist Frömmigkeit

Menander, Monostichoi, 246
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: παραιρέω Medium diacritics: παραιρέω Low diacritics: παραιρέω Capitals: ΠΑΡΑΙΡΕΩ
Transliteration A: parairéō Transliteration B: paraireō Transliteration C: paraireo Beta Code: paraire/w

English (LSJ)

aor.

   A παρεῖλον E.Hec.591:—take away from, withdraw, remove, τι E.l.c.; λύπας Id.Hipp.1105 (lyr.): c. gen. partit., take away part of... some of... φρονήματος Id.Heracl.908; τῆς λύπης Hyp.Epit.41; τοῦ φρουρίου Th.3.89:—Pass., Hp.Fract.33.    2 π. [ἀρὰν] εἰς παῖδα thou hast turned aside the curse on to thy son's head, E.Hipp.1316.    II Med. with aor. 2 παρειλόμην, later aor. 1 παρειλάμην LXX Nu.11.25, Plb.4.51.6:—draw off or away from, seduce, detach, X.Mem.1.6.1; πόλεις παραιρεῖται οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσας Decr. ap.D.18.181, cf. Ep.3.31; γυναῖκα παρελέσθαι Arist.Pol.1311b6.    2 take away, τὰ ὅπλα πάντων X.HG2.3.20, Arist.Ath.37.2; αὐτῆς τὸν βίον παρείλετο Anaxil.22.10, cf. Men.128.8 (Pass., παρῃρημένοι τὰ ὅπλα having their arms taken away, D.19.81); παραιρεῖσθαι τὴν θρασύτητά τινων lessen, damp it, ib.208; π. τοὺς ἐκ δούλου disfranchise them, Arist.Pol.1278a32; remove privileges, ib.1285b16; τὰ ἐφόδια παρῃρῆσθαι, in med. sense, had deprived themselves of... Iphicr. ap. eund.Rh.1411a12.    3 generally, take away, filch from, εἴ τινος τοῦ κλήρου ὁ ποταμός τι παρέλοιτο Hdt.2.109, cf. E.IT25, etc.; γῆν τῶν γεωργῶν PTeb.5.146 (ii B. C.): metaph., τῶν ἀγαθῶν ἀνθρώπων τὰς ἐλπίδας Phld.Piet.p.94 G.; τὰς ἀγορὰς τοῖς στρατοπέδοις Plb.1.18.9:— Pass., τῆς Περαίας ἐκχωρεῖν ἧς αὐτῶν (sc. τῶν Ῥοδίων) παρῄρηται Id.18.2.3.    4 c. acc. pers. et gen. rei, deprive, τινά τινος Zos.1.7, cf. 23.

German (Pape)

[Seite 480] (s. αἱρέω), Etwas woneben od. wovon wegnehmen, entziehen, τί τινος; θεὸς τῶν ἀδίκων παραιρῶν φρονήματος αἰεί, Eur. Heracl. 908; Hipp. 1004; Thuc. 3, 89; τῶν ἐκείνων ὀχυρῶν ὡς πλεῖστα παραιρεῖν, Xen. Cyr. 6, 1, 15; – fortnehmen, wovon, ὧν τὴν μίαν παρεῖλες, Eur. Hipp. 1316; παρῃρηκὼς πᾶν τὸ στασιῶδες τῆς δυνάμεως, Pol. 1, 9, 6; u. im med., τὰ πράγματα παρείλοντο ἡμῶν, Dem. 19, 29; τὰ ὅπλα, Xen. Hell. 2, 3, 20; Κλεομένους παρῃρημένου Τεγέαν, Pol. 2, 46, 2; auch τινά τινος, von Einem, Eur. I. A. 25; Xen. Mem. 1, 6, 1; öfter Pol. u. a. Sp.; selten παρείλετο τὰς ἀγορὰς τοῖς στρατοπέδοις, Pol. 1, 18, 9, vgl. 25, 1.