παρατυγχάνω
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
pf. -τέτευχα and -τετύχηκα (v. infr.) : aor. παρέτῠχον: —
A happen to be near, be among, παρετύγχανε μαρναμένοισιν Il. 11.74 ; π. τῷ λόγῳ, τῷ πάθεϊ, to be present at... Hdt.7.236, 9.107; εἰς καιρόν γε παρατετύχηκεν ἡμῖν ἐν τοῖς λόγοις Πρόδικος Pl.Prt.340e; τῇ μάχῃ Plb.3.70.7; οἱ -τετυχηκότες τοῖς κινδύνοις Id.12.28A.5; but ὁ πλείστοις κινδύνοις -τετευχώς who had met with... Id.12.27.8 : with Preps., visit, εἰς κώμην POxy.76.11 (ii A. D.); ἐπὶ διάγνωσιν put in an appearance at... Mitteis Chr.89.18 (ii A. D.). 2 abs., happen to be present, Hdt. 1.59, 6.108 ; of things, offer, present itself, Hp.Art.38; παρατυχούσης τινὸς σωτηρίας Th.4.19; ἕως ἄν τις παρατύχῃ διαφυγή Id.8.11 ; λαβόντας ὅ τι ἑκάστῳ παρέτυχεν ὅπλον Pl.R.474a. 3 freq. in part. παρατυχών, whoever chanced to be by, i. e. the first comer, any chance person, οὐκ ἐκ τοῦ παρατυχόντος πυνθανόμενος Th.1.22 ; σὺν τοῖς π. ἱππόταις X. Cyr.1.4.18 ; also τὸ παρατυγχάνον or παρατυχόν whatever turns up or chances, ποιεῖν τὸ παρατυγχάνον αὐτῷ to do whatever circumstances required, Id.Eq.Mag.9.1 ; πρὸς τὸ παρατυγχάνον as circumstances required, Th.1.122; ἐν τῷ παρατυχόντι Id.5.38 ; ἀποκρίνασθαι ἐκ τοῦ παρατυχόντος answer offhand, Plu.2.154a : παρατυχόν, abs., it being in one's power, since it was in one's power to do, c. inf., Th.1.76; ἐν καλῷ π. σφίσι ξυμβαλεῖν Id.5.60.
German (Pape)
[Seite 504] (s. τυγχάνω), gerade dabei sein, dazukommen, τινί, Il. 11, 74; Her. 9, 107; – auch ohne Casus, Her. 6, 108; ἕως ἄν τις παρατύχῃ διαφυγὴ ἐπιτηδεία, bis sich darbiete, finde, Thuc. 8, 11; εἰς καιρόν γε παρατετύχηκεν ἡμῖν ἐν τοῖς λόγοις Πρόδικος, Plat. Prot. 340 e, er ist zu rechter Zeit dazugekommen; – σὺν τοῖς παρατυχοῦσιν ἱππόταις, mit denen, die gerade da waren, Xen. Cyr. 1, 4, 18; λαβόντας ὅ, τι ἑκάστῳ παρέτυχεν ὅπλον, Plat. Rep. 1, 474 a; Sp.; παρ' αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων τοῖς καιροῖς, Pol. 3, 48, 12. 12, 27, 8; παρατυχόντες πλοίῳ, darauf stoßend, 4, 6, 1; Sp.; – πρὸς τὸ παρατυγχάνον τὰ πολλὰ τεχνᾶται, nach den jedesmaligen Ereignissen, Thuc. 1, 122; ἐκ τοῦ παρατυχόντος πυνθάνεσθαι (von dem Ersten Besten, wie sonst ὁ τυχών), 1, 22; ἐν τῷ παρατυχόντι, nach den Umständen, 5, 38; u. absolut, παρατυχόν, da es sich so traf, z. B. ἰσχύϊ χρήσασθαι, 1, 76. 5, 60.
