δαμόομαι

Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master

English (Slater)

δᾱμόομαι
1 make public met. γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον (παίξωμεν καὶ εἰς τὸν δῆμον ἀγάγωμεν. Σ. i. e. subj. aor. ?) (I. 8.8)

δᾱμόομαι
1 make public met. γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον (παίξωμεν καὶ εἰς τὸν δῆμον ἀγάγωμεν. Σ. i. e. subj. aor. ?) (I. 8.8)