ἁγιότης

English (LSJ)

ητος, ἡ,

   A = ἁγιωσύνη, LXX 2 Ma.15.2, Ep.Heb.12.10.    II as title, PGiss.55.5 (vi A. D.).

German (Pape)

[Seite 14] ητος, ἡ, Heiligkeit, N. T.

Greek (Liddell-Scott)

ἁγιότης: -ητος, ἡ, = ἁγιωσύνη, Μακκ. Β΄, ιε΄. 2. Ἐπιστ. Ἑβρ. ιβ΄, 10.

French (Bailly abrégé)

ητος (ἡ) :
sainteté ; SEPT pureté morale, intention pure.
Étymologie: ἅγιος.

Spanish (DGE)

-ητος, ἡ
1 santidad LXX 2Ma.15.2, Ep.Hebr.12.10, 2Ep.Cor.1.12 (ap.crít.).
2 Santidad como título de respeto ἡ σὴ ἁ. de un sacerdote PHeid.407.6 (IV/V d.C.), de un obispo PGiss.55.5 (VI d.C.), de un diácono PIand.103.14 (VI d.C.).

English (Abbott-Smith)

• • † ἁγιότης, -ητος, ἡ (< ἅγιος), [in LXX: II Mac 15:2 *;]
    sanctity, holiness, regarded, properly, as an abstract quality (v. next word, and cf. Lft. Notes, 49; MM, VGT, s.v.): II Co 1:12, He 12:10. †