ἀρρίγητος

English (LSJ)

ον,

   A not shivering, daring, AP6.219 (Antip.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀρρίγητος: -ον, ὁ μὴ ῥιγῶν, ὁ μὴ φοβούμενος, ἀτρόμητος, Ἀνθ. Π. 219.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
que rien ne fait frissonner.
Étymologie: ἀ, ῥιγέω.

Spanish (DGE)

-ον

• Prosodia: [-ῑ-]
que no tiembla, impávido τὸν δὲ μέτ' ἀ. ἐπείσθορε ταυροφόνος θήρ AP 6.219.7 (Antip.Sid.).

Greek Monolingual

ἀρρίγητος, -ον (Α) [[[ριγώ]] (-έω)]
αυτός που δεν τρέμει, ο άφοβος.