διαβουκολέω

English (LSJ)

   A cheat with false hopes, Luc.DMort.5.2:—Med., διαβουκολεῖσθαί τινι beguile oneself with.., Them.Or.21.255d.

Greek (Liddell-Scott)

διαβουκολέω: ἀπατῶ μὲ ψευδεῖς ἐλπίδας, Λουκ. Νεκρ. Διαλ. 5. 2. - Μέσ., διαβουκολεῖσθαί τινι, ἐξαπατῶ ἐμαυτὸν μέ τι, θέλγομαι, Θεμίστ. 255D.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
seul. prés.
repaître de vaines espérances ; Pass. se repaître, se délecter de, τινι.
Étymologie: διά, βουκολέω.

Spanish (DGE)

1 en v. act. embaucar αὐτούς Luc.DMort.15.2.
2 en v. med. entretenerse, dejarse seducir ἐάν τις ... διαβουκολῆται Ἀριστοτέλει καὶ Θεοφράστῳ Them.Or.21.255d.

Greek Monotonic

διαβουκολέω: μέλ. -ήσω, εξαπατώ με φρούδες ελπίδες, σε Λουκ.