ἐνωμόταρχος
From LSJ
μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι ὄτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν → blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven (Matthew 5:3)
German (Pape)
[Seite 860] ὁ, der Anführer einer Enomotie (s. das Folgde), Xen. Lac. 11, 4, l. d.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
chef d’une troupe de 32 ou 36 hommes.
Étymologie: ἐνώμοτος, ἄρχω.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ milit., en el ejército de Esparta, cargo de enomotarca, jefe de una enomotía Th.5.66 (var.), X.Lac.11.4, 8, An.3.4.21.
Russian (Dvoretsky)
ἐνωμόταρχος: ὁ Xen. = ἐνωμοτάρχης.
