Ἀρκτοῦρος
Ἴσον θεῷ σου τοὺς φίλους τιμᾶν θέλε → Honora amicos tamquam honorares deos → Verehre willig deine Freunde Göttern gleich
English (LSJ)
ὁ, (οὖρος
A guard) the star Arcturus, Bearward (v. ἄρκτος 1.2), Hes.Op.566,610, Anaxag.20, etc. II the time of his heliacal rising, i.e. the middle of September, Hp.Aër.10, S.OT1137; τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυγᾶν Ἀρκτούρῳ σύνδρομον Pl.Lg.844e (cf. Τρυγητής) Ἀρκτούρου ἐπιτολαί Th.2.78, etc.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀρκτοῦρος: ὁ (οὖρος, φύλαξ), ὁ τὴν Ἄρκτον φυλάττων (ἴδε ἄρκτος Ι. 2), Ἡσ. Ἔργ, κ. Ἡμ. 564, 608. ΙΙ. ὁ χρόνος τῆς ἐπιτολῆς αὐτοῦ, περὶ τὰ μέσα Σεπτεμβρίου, Ἱππ. π. Ἀέρ. 288· ἡ ὥρα τοῦ ἔτους, καθ’ ἣν τὰ κτήνη κατελίμπανον τὰς ὀρεινὰς νομάς, ὡς οὔσας θυελλώδεις, Plaut. Rud. prol. 69, κἑξ., Σοφ. Ο. Τ. 1137· ὁ καιρὸς τοῦ τρυγητοῦ, Πλάτ. Νόμ. 844Ε· Ἀρκτούρου ἐπιτολαὶ Θουκ. 2. 78, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
Arctouros :
1 litt. gardien de l’Ourse, étoile dans la constellation du Bouvier, en face de la Grande-Ourse;
2 temps où cette étoile est visible, milieu de septembre.
Étymologie: ἄρκτος, οὖρος.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Morfología: [gen. -οιο Arat.405, A.R.2.1099]
Arcturo o Arturo
I mit.
1 antiguo n. de Fasis, dios-río de la Cólquide, Plu.Fluu.5.1.
2 padre de Quíona, Plu.Fluu.5.3.
II astr. estrella de la constelación del Boyero, frente a la Osa Mayor, que aparece a mediados de Septiembre y marca el equinocio de otoño, Hes.Op.566, 610, S.OT 1137, Th.2.78, D.35.10, Pl.Lg.844e, Arist.HA 599b11, Thphr.HP 5.1.2, CP 3.4.1, Arat.95, l.c., A.R.l.c., AP 7.495 (Alc.Mess.), Plu.Dio 25, 2.832a, Poll.1.62, Hsch.
III bot. énula, ínula, ínula heterolepis Boiss., Dsc.4.105, Plin.HN 27.33, cf. Hsch.
