ἐκμηκύνω
αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death
English (LSJ)
strengthd. for μηκύνω, D.H.1.56 (Pass.), 6.83, J.BJ7.8.3 (Pass.).
German (Pape)
[Seite 769] verstärktes simplex, D. Hal. 6, 83 u. öfter, bes. von der Rede.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκμηκύνω: ἐπιτεταμένον ἀντὶ τοῦ μηκύνω, Διον. Ἁλ. 6. 83.
Spanish (DGE)
1 alargar, prolongar τὴν περὶ αὐτῶν ἱστορίαν D.H.11.44, οὐδὲν ... εἰς μακρὸν ἐκμηκύνειν χρόνον D.H.6.83
•ret., de períodos, frases hacer largo, extenderse en τοσαύτην ... περίφρασιν D.H.Dem.7.5, αὐτάς (τὰς διηγήσεις) D.H.Is.14.2, ταῦτα δὲ μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνας στίχων y tras haberse extendido en este tema hasta dos mil líneas D.H.Th.10.4, cf. 19.1, περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων ἄθλων ... τί δεῖ παρὰ καιρὸν ἐκμηκύνειν ...; Heraclit.All.33.
2 intr., en v. med. prolongarse, continuar (ὁδός) I.BI 7.282, ἀρχὴν ... ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐκμηκυνθησομένην D.H.1.56.
