ἐπεσβολία
νόσημα γὰρ αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους → for I consider false words to be the foulest sickness
English (LSJ)
ἡ,
A hasty speech, scurrility, ἐπεσβολίας ἀναφαίνειν Od.4.159, cf. Man.6.625, Q.S.1.748: later in sg., Max.65; φοβερῆς ἰὸς -ίης, of Archilochus' satires, AP9.185, cf. 7.70 (Jul.).
German (Pape)
[Seite 918] ἡ, das Umsichwerfen mit Worten, – a) ἐπεσβολίας ἀναφαίνειν, dreistes, keckes Geschwätz zu Tage bringen, Od. 4, 159. – b) das Schmähen, τοὺς νείκεε ἐπεσβολίῃσι κακῇσι Qu. Sm. 1, 748, von den Schmähgedichten des Archilochus, En. ad. 503 (IX, 185), vgl. Iul. Aeg. 60 (VII, 70).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπεσβολία: ἡ, τὸ ἔπεσι βάλλειν, λοιδορία, βλασφημία, ἐπεσβολίας ἀναφαίνειν, «τὰς περὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ (τοῦ Τηλεμάχου δηλ.) φλυαρίας καὶ λοιδορίας διεξιέναι» (Σχόλ.), Ὀδ. Δ. 159· ἐπὶ τῶν ἰάμβων τοῦ Ἀρχιλόχου (πρβλ. τὸ ἑπόμ.), Ἀνθ. Π. 9. 185, πρβλ. 7. 70.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
parole légère ou téméraire.
Étymologie: ἐπεσβόλος.
