μυρόεις

English (LSJ)

εσσα, εν,

   A anointed, βόστρυχος AP6.234 (Eryc.); μοιχευταί Man.4.305.

German (Pape)

[Seite 221] εσσα, εν, gesalbt, βόστρυχος, Eryc. 2 (VI, 234).

Greek (Liddell-Scott)

μῠρόεις: εσσα, εν, μεμυρωμένος, βόστρυχος Ἀνθ. Π. 6. 234.

French (Bailly abrégé)

όεσσα, όεν;
parfumé.
Étymologie: μύρον.

Greek Monolingual

μυρόεις, -εσσα, -εν (Α)
μυρωμένος, αρωματισμένος, ευώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μύρον + κατάλ. -όεις (πρβλ. οιν-όεις)].