κακανέω

German (Pape)

[Seite 1298] bei Plut. Lac. apophth. p. 244 sagt ein Lacedämonier von Tyrtäus ἀγαθὸς κακανεῖν νέων ψυχάς, soll wahrscheinlich κατακονᾶν heißen, aufzuregen, zu ermuthigen. Vgl. κακκανῆν.

Greek (Liddell-Scott)

κακανέω: παρὰ Πλουτ. 2. 235F, κακανεῖν νέων ψυχάς, ἔνθα ἡ πιθανὴ γραφὴ εἶναι: κατακονᾶν, ἀκονᾶν, ὀξύνειν.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
aiguiser, fig. exciter, animer.
Étymologie: mot lacéd. p.-ê. p. κατακονάω de κατά, ἀκονάω.