ἀμφίδετος

English (LSJ)

ον,

   A bound or set all round, AP6.103 (Phil.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφίδετος: -ον, (δέω) περιδεδεμένος ἢ τεθειμένος ὁλόγυρα, Ἀνθ. Π. 6. 103.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
lié des deux côtés ou tout autour.
Étymologie: ἀμφιδέω.

Spanish (DGE)

-ον
que lleva una cuerda atada a ambos extremos γυρὰς ἀμφιδέτους ἀρίδας AP 6.103 (Phil.).

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀμφίδετος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που είναι στερεωμένος με αμφιδετήση
αρχ.
αυτός που είναι τοποθετημένος ή δεμένος γύρω από κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφιδέω.
ΠΑΡ. νεοελλ. ἀμφιδετώ].

Greek Monotonic

ἀμφίδετος: -ον, δεμένος ή τοποθετημένος ολόγυρα, σε Ανθ.