ἄλυσσος
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
English (LSJ)
ον,
A curing madness, βοτάνη ( = foreg. 2) Asclep. ap. Gal. 14.168; πηγὴ ἄ. well (in Arcadia) curing hydrophobia, Paus.8.19.3.
German (Pape)
[Seite 111] πηγή, eine die Hundswuth stillende Quelle in Arkadien, Paus. 8, 19, 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἄλυσσος: ον: πηγὴ ἄλ., πηγὴ (ἐν Ἀρκαδίᾳ) θεραπεύουσα τὴν λύσσαν, Παυσ. 8. 19, 3.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
salutaire contre la rage.
Étymologie: ἀ, λύσσα.
Spanish (DGE)
-ον
I que cura la locura o la rabia, βοτάνη Asclep. en Gal.14.168, πηγή Paus.8.19.3 (considerada tb. como n. pr.).
II bot. τὸ ἄ. planta contra la rabia
1 hierba de los anteojos, Biscutella sp. o tal vez Fibigia clipeata Medicus, Dsc.3.91, cf. Plu.2.648a.
2 tal vez siderita, Sideritis romana L., Ruf.Fr.76.10.
3 granza o rubia brava, Rubia peregrina L., Plin.HN 24.95.
• Etimología: ἀ- priv. y λύσσα q.u.
Greek Monolingual
ἄλυσσος, -ον (Α)
αυτός που θεραπεύει τη λύσσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + λύσσα.