κατακόρως
From LSJ
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
French (Bailly abrégé)
adv.
à satiété, à foison.
Étymologie: κατάκορος.
Russian (Dvoretsky)
κατακόρως: 1) вдоволь, вовсю (τῇ τύχῃ χρῆσθαι Dem.);
2) очень, весьма: κ. τῇ κραυγῇ χρῆσθαι Polyb. оглушительно кричать; κ. ἐρυθρός Plut. ярко-красный;
3) чрезмерно, неумеренно: κ. χρῆσθαί τινι Arst., Plut. злоупотреблять чем-л.
