θεμέρη
Γῆ πάντα τίκτει καὶ πάλιν κομίζεται → Tellus ut edit, ita resorbet omnia → Die Erde alles gebiert und wieder in sich birgt
Greek (Liddell-Scott)
θεμέρη: «βεβαία. σεμνή, εὐσταθής» Ἡσύχ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: βεβαία, σεμνή, εὑσταθής; θέμερον σεμνόν. ἀφ' οὗ καὶ τὸ σεμνύνεσθαι θεμερύνεσθαι H.
Compounds: As 1. member in θεμερῶπις adjunct of Ἀρμονίη (Emp. 122, 2), of αἰδώς (A. Pr. 134 [lyr.]); θεμερόφρονας συνετούς, σώφρονας H.
Origin: IE [Indo-European] [235] *dʰeh₁- set, lay
Etymology: As simplex only θεμέρᾳ ὀπί (v. l. Pi. N. 7, 83), θεμε[ρώτε]ρα (IG 14, 1018, 3, IVp; correctly completed?). Beside θέμερος (θεμερός ?) solid, firm sands *θέμιστος in Θεμιστο-κλῆς (cf. Ἀριστο-κλῆς) as κράτιστος beside κρατερός (s. Frisk Eranos 48, 6). The basis is nominal θεμ- in θεμούς, θέμεθλα, θεμέλια, s. vv. - Whether because of the explanation σεμνός honourable, serious a second θέμερος must be posited, seems doubtful. Acc. to Fick 1, 464; 3, 201 it belongs in this meaning to OHG timber dark. - One keeps some doubts about this IE etymology.