θρανύσσω
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
English (LSJ)
A break in pieces, Lyc.664. (Cf. συνθρανόω, prob. cogn. with θραύω.)
German (Pape)
[Seite 1216] (vgl. θραύω), zerbrechen, zerschmettern, Lycophr. 664.
Greek (Liddell-Scott)
θρᾱνύσσω: θραύω εἰς τεμάχια, συντρίβω, Λυκόφρ. 664. (Ὡς τὸ θρανόω, ὅπερ ἀπαντᾷ μόνον ἐν συνθέσει, ὡς συνθρανόω, ἐκ ῥίζης θραύω· οὐδόλως σχετιζόμενον πρὸς τὸ θρανεύω, θρᾶνος).
Greek Monolingual
θρανύσσω (Α) θράνος
συντρίβω, κομματιάζω.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: crush,
Other forms: only aor. ptc. θρανύξαντες (Lyk. 664); συν-θρανόω id., only perf. pass. συντεθράνωται (E. Ba. 633; = συμπέπτωκε H.);
Derivatives: cf. also θρανεύεται συντρίβεται H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Relation to the noun *θραυσ-ανό-ς, from θραύω (Sütterlin Denom. 107, Solmsen Unt. 88), arouses, though theoretically possible, for this expressive word little confidence, cf. Sommer Lautstud. 64f. More probable seems (pace Sommer l. c.), connection with θρανεύω stretch on the tanners bench, which H. glosses as συντρίβεται. So a change of meaning tann (torture) > crush together with the formal transformation (after ἀμύσσω, νύσσω a. o.?, Sommer a. a. O., Debrunner IF 21, 243). See θρᾶνος.
