ἐσπευσμένως

τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐσπευσμένως	Medium diacritics: ἐσπευσμένως	Low diacritics: εσπευσμένως	Capitals: ΕΣΠΕΥΣΜΕΝΩΣ
Transliteration A: espeusménōs	Transliteration B: espeusmenōs	Transliteration C: espefsmenos	Beta Code: e)speusme/nws

English (LSJ)

Adv., (σπεύδω)

A with eager haste, D.H.Dem.54, J.AJ 5.6.3, Arr.Epict.1.20.12.

[Seite 1043] (σπεύδω), beeilt, schnell, hastig, im Ggstz von ἀναβεβλημένως, D. Hal. de vi Dem. 54; Ios. u. a. Sp.

ἐσπευσμένως: Ἐπίρρ. (σπεύδω), μετὰ σπουδῆς, ταχέως, Διον. Ἁλ. π. Δημοσθ. 54.

(ΑΜ ἐσπευσμένως) επίρρ. εν τάχει, γρήγορα, βιαστικά
νεοελλ.
επιπόλαια, αμελέτητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εσπευσμένος, μτχ. παθ. παρακμ. του σπεύδω.

ἐσπευσμένως: ревностно, усердно (ποιεῖν τι Sext.).