δυσήμερος

English (LSJ)

ον, (ἥμερος)

   A hard to tame, restive, Str.3.3.8, Ptol.Tetr. 56.

German (Pape)

[Seite 680] sehr wild, unbändig, Strab. III p. 155.

Greek (Liddell-Scott)

δυσήμερος: -ον, (ἥμερος) δυσκόλως ἡμερούμενος, ἀτίθασος, ἄγριος, Στράβων 155.

Spanish (DGE)

-ον
difícil de domar, salvaje, feroz νότος Ps.Callisth.36.11
•neutr. subst. τὸ δ. la rudeza, la ferocidad ref. a las costumbres, Str.3.3.8, τὸ δ. τῶν ζῴων Ptol.Tetr.2.2.5.