derangement

English > Greek (Woodhouse)

substantive

P. ταραχή, ἡ, ἀταξία, ἡ, V. ταραγμός, ὁ, τάραγμα, τό.

mental derangement: P. and V. μανία, ἡ, τὸ μανιῶδες, Ar. and P. παράνοια, ἡ, παραφροσύνη, ἡ.