πεντέτης
From LSJ
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
ες,
A of five years, σπονδαί Ar. Ach. 188. 2 five years old, ἐλέφας Arist. HA 546b8, cf. IG3.1307, etc.
Greek (Liddell-Scott)
πεντέτης: -ες, ὁ ἀποτελούμενος ἐκ πέντε ἐτῶν, πέντε ἐτῶν, σπονδαὶ Ἀριστοφ. Ἀχ. 188, Ἀριστ. π τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 14. 26. ― θηλ. -πεντέτις, κόρη πεντέτις Boiss. Ἀνέκδ. τ. 4, σ. 378, 245.
Greek Monolingual
-ες, Α
βλ. πενταέτης.
Greek Monotonic
πεντέτης: -ες (ἔτος), αυτός που αποτελείται από πέντε χρόνια, σπονδαί, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
πεντέτης: v. l. πεντετής 2 Arph., Arst. = πενταετής.
