ἀκαταφόρητος
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ον,
A not to be borne, Hsch. s.v. ἀνάρσιος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκαταφόρητος: -ον, «ἀνάρσιον, ἀβάστακτον, ἀκαταφόρητον, ἄδικον, ἀνάρμοστον», Ἡσύχ.
Spanish (DGE)
-ον que no puede ser llevado Hsch.s.u. ἀνάρσιον.
