φθορικός

English (LSJ)

ή, όν,    A destructive, c. gen., Horap.2.79 (φθορόοικον ed. Pauw, φθορικὸν cod.Vat. ap.Bast.Ep.Crit.p.83).

German (Pape)

[Seite 1273] verderblich, τινός, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

φθορικός: -ή, -όν, καταστρεπτικός, μετὰ γεν., Ὡραπόλλων· ἴδε Bast. Ep. Crit. 83.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α φθορά ή φθόρος
ολέθριος, καταστρεπτικός.