χαλινουργός
From LSJ
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
English (LSJ)
ὁ, A bridle-maker, Lat. lorarius, Gloss.; abbreviated χαλινου in Sammelb.5124.684 (ii A. D.) acc. to Schow.
Greek (Liddell-Scott)
χᾰλῑνουργός: ὁ, ὁ κατασκευάζων χαλινούς, Schow Charta Papvracea Mus. Borgiani σ. 109.
Greek Monolingual
ὁ, Α
χαλινοποιός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλινός + ουργός (< ἔργον), πρβλ. ξυλ-ουργός].
