τρισέπαρχος
From LSJ
ἔχεις δὲ τῶν κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν ἄμοιρον, ἀκτέριστον, ἀνόσιον νέκυν → and you have kept here something belonging to the gods below, a corpse deprived, unburied, unholy | but keepest in this world one who belongs to the gods infernal, a corpse unburied, unhonoured, all unhallowed
English (LSJ)
ὁ, A thrice an ἔπαρχος, i.e. Praefectus Urbis, AP9.697.
Greek (Liddell-Scott)
τρισέπαρχος: ὁ, ὁ τρὶς ἔπαρχος, δηλ. Praetor, πραίτωρ, Ἀνθ. Π. 9. 697, Πλαν. 73. 1, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
trois fois éparque.
Étymologie: τρίς, ἔπαρχος.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(στη Ρώμη) ο πραίτωρ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρισ- / τρι- + ἔπαρχος «ανώτερος διοικητικός υπάλληλος, πραίτωρ»].
Greek Monotonic
τρισέπαρχος: ὁ, τρεις φορές ἔπαρχος, δηλ. Praetor, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
τρῐσέπαρχος: ὁ троекратный эпарх, т. е. наместник Anth.
