ευθυμώ
From LSJ
αὐτόματοι δ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασι → automatically do the noble go to the feasts of the noble
Greek Monolingual
(ΑΜ εὐθυμῶ, -έω) εύθυμος
είμαι εύθυμος, βρίσκομαι σε εύθυμη, σε χαρούμενη κατάσταση
νεοελλ.
βρίσκομαι σε ελαφρά μέθη («ήπιε λίγο κρασί και ευθύμησε»)
μσν.
1. χαίρομαι
2. ξενοιάζω
αρχ.
1. κάνω κάποιον εύθυμο, προκαλώ ευθυμία σε κάποιον
2. παθ. εὐθυμοῡμαι
βρίσκομαι σε ευθυμία («ἐδειπνοποιοῡντό τε καὶ ηὐθυμοῡντο», Ξεν.)
3. φρ. «εὐθυμῶ περί τινος, ἔv τινι, ἐπί τινι» — διατηρώ την ψυχραιμία μου, τη γαλήνη της ψυχής μου.
