μονοσύστατος

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μονοσύστᾰτος	Medium diacritics: μονοσύστατος	Low diacritics: μονοσύστατος	Capitals: ΜΟΝΟΣΥΣΤΑΤΟΣ
Transliteration A: monosýstatos	Transliteration B: monosystatos	Transliteration C: monosystatos	Beta Code: monosu/statos

English (LSJ)

ον, of an art, A existing only while it is being practised, e.g. dancing, Sch.D.T.p.445 H.

μονοσύστατος, -ον (Α)
(για τέχνη) αυτός που λαμβάνει υπόσταση μόνον όταν μπαίνει σε εφαρμογή, όταν ασκείται, όπως π.χ. ο χορός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + συστατός (< συνίσταμαι), πρβλ. πολυ-σύστατος].