κτήτορας
From LSJ
ἀνὴρ ἀπειργασμένος καλὸς κἀγαθός → a perfect gentleman
Greek Monolingual
ο, θηλ. κτητόρισσα (AM κτήτωρ, -ορος, Μ θηλ. κτητόρισσα)
κύριος, κάτοχος, ιδιοκτήτης («τῷ κτήτορι τοῦ οἰκείου πλούτου», Ιω. Κλήμ.)
μσν.-αρχ.
(για ναούς, μονές, ιδρύματα) ιδρυτής, κτίτορας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κτη- του κτῶμαι, πρβλ. μελλ. κτή-σομαι + κατάλ. -τωρ (πρβλ. κτί-τωρ, ρή-τωρ)].
